Historia

Historia L LO sięga roku 1908. W tym okresie została utworzona szkoła prywatna Heleny Rzeszotarskiej, nauczycielki, wielkie patriotki, która całe swoje życie zawodowe poświęciła kształceniu dziewcząt w biednej dzielnicy warszawskiej Pragi. Czteroklasowa szkoła średnia (progimnazjum) przy ulicy Nowostalowej 6. W roku 1909, przy istniejącej szkole, Helena Rzeszotarska otwiera klasę podwstępną niższą, podwstępną wyższą oraz wstępną. W ten sposób cały okres nauki w szkole obejmuje 7 lat. W roku 1915 szkoła zmienia swą siedzibę i przenosi się do budynku przy ulicy Konopackiej 4. Długoletnia, wyniszczająca wojna jest przyczyną trudności finansowych. Zmuszają one Jej właścicielkę, a także wszystkich, którym nieobcy jest los szkoły, do założenia Koła Szkolnego. Ma ono nieść pomoc finansową, a także pracować nad rozwojem kulturalnym dzieci i oświeceniem ich rodziców. Do roku 1919 obok progimnazjum, Helena Rzeszotarska prowadzi dwuletnią Szkołę Zawodową Żeńską z działami krawiectwa i bieliźniarstwa.Była to pierwsza w Polsce szkoła zawodowa dla dziewcząt. W 1923 roku Helena Rzeszotarska otwiera V klasę gimnazjum. W kolejnych latach następne, aż do VIII. W ten sposób przy ulicy Konopackiej 4 działa już pełne ośmioletnie gimnazjum. W roku 1927 pierwsze absolwentki tej szkoły zdają maturę. Rozwój szkoły sprawia, że dotychczasowy gmach szkoły nie spełniał dobrze swych funkcji. Trzeba zbudować nowy budynek. Powołane zostaje do tego celu Stowarzyszenie Przyjaciół Szkoły. W 1929 roku Helena Rzeszotarska kupuje plac przy ulicy Strzeleckiej. Ma to być miejsce pod budowę nowego szkolnego gmachu. Na razie jednak służy jako boisko.

Reforma szkolna ministra Jędrzejewicza zmienia dotychczasowy charakter szkoły Rzeszotarskiej. Prywatna Żeńska Szkoła Heleny Rzeszotarskiej składała się ze: szkoły powszechnej sześcioklasowej, gimnazjum czteroklasowego i liceum dwuklasowego. Otrzymuje numer 130. Po zakończeniu II wojny światowej szkoła istnieje jako Prywatna Żeńska Szkoła Powszechna, Gimnazjum i Liceum Heleny Rzeszotarskiej. Władze państwowe podejmują decyzje o upaństwowieniu szkoły w 1949 roku. Otrzymuje teraz nazwę Państwowej Ogólnokształcącej Żeńskiej Szkoły stopnia podstawowego i licealnego numeru 17. Helena Rzeszotarska przestaje być właścicielką szkoły, którą stworzyła, ale dalej pracuje w szkole jako nauczycielka jezyka polskiego do 1953 roku. W roku 1958 władze decydują się na odznaczenie Heleny Rzeszotarskiej Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W rok później, w czerwcu 1959, szkoła zostaje przeniesiona od nowego budynku znajdującego się na ulicy Burdzińskiego 4 i otrzymuje nazwę L Liceum Ogólnokształcącego. Jej nowym dyrektorem zostaje Alodia Łoniewska. 1 września 1959 roku szkole nadano imię Ruy Barbosa, brazylijskiego prawnika, bojownika o wolność i swobody demokratyczne. Z tej okazji, w nowym gmachu szkolnym, odbyła się uroczystość nadania imienia patrona. Przy udziale Ministra Oświaty i Wychowania oraz Ambasadora Brazylii odsłonięto pamiątkową tablicę. W tym samym roku szkoła nawiązuje kontakty z jedną za szkół brazylijskich 'Polonia' w Rio de Janeiro.

6 maja 1967roku Liceum otrzymuje w obecności I sekretarza ambasady brazylijskiej i przedstawiciela Ministerstwa Oświaty sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski i praskie zakłady pracy. W dwa lata później, 5 listopada, szkoła staje się miejscem niezwykłej uroczystości - obchodów 100-lecia Emigracji Polskiej w Brazylii. W 1976 roku umiera Helena Rzeszotarska przeżywszy 97 lat. W latach 70-tych następuje burzliwy rozwój organizacji harcerskiej. Powstają klaso-drużyny, a stopień zorganizowania przekracza 40%. W 1977 roku, z okazji 15-lecia, tych dokonań są organizowane przez grono instruktorskie wyjazdy zagraniczne, m.in. na Węgry, do Bułgarii, NRD jak również do Iraku i Syrii. Dojrzałość i odpowiedzialność kadry instruktorskiej powoduje, iż za zgodą Pani Dyrektor Alodii Łoniewskiej Szczep 200 WDHSPS staje się współgospodarzem Liceum, a uczniowie - instruktorzy wraz z Radą Pedagogiczną współdecydują o wszystkim, co dla szkoły jest najważniejsze.

W 1977 roku w szkole otwarto Izbę Tradycji i Pamięci Narodowej. We wrześniu tego roku L LO im. Ruy Barbosa zostało połączone z XIII LO dla Pracujących tworząc Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3. W 1985 roku mają miejsce dwa ważne dla szkoły wydarzenie. Pierwszym jest pożegnanie długoletniej dyrektorki szkoły Alodii Łoniewskiej, która nieprzerwanie od 1959 roku pełniła z poświęceniem te obowiązki. Od wrześnie dyrektorem L LO zostaje Andrzej Dubielak. Funkcja wice dyrektora zostaje powierzona Irenie Chmiel. Drugim ważnym wydarzeniem jest odsłonięcie pomnika patrona szkoły przy udziale Ambasadora Brazylii. W lutym uczniowie naszej szkoły na zaproszenie władz miejskich i dyrekcji szkoły w Hexter przebywają w RFN. 11 marca 1988 mają miejsce obchody osiemdziesięciolecia istnienia szkoły. Z tej okazji odbywa się zjazd absolwentów i pracowników szkoły Heleny Rzeszotarskiej, Państwowej Ogólnokształcącej Żeńskiej Szkoły nr 17 i L LO.

W roku 1992 dyrektor Andrzej Dubielak podejmuje wielki trud przebudowy szkoły. Dobudowane zostaje drugie piętro, a całe wnętrze podlega modernizacji i dostosowaniu do przyjęcia w mury szkolne młodzieży niepełnosprawnej. L LO staje się bowiem szkołą integracyjną. Przez cały czas remontu toczy się normalna nauka. Mimo ciężkich warunków dyrektor, jego zastępca Wiesław Włodarski (absolwent naszego liceum), całe grono pedagogiczne i pracownicy techniczni z wielką ofiarnością wykonują swoją pracę. We wrześniu 1994 roku zakończona budowę drugiego piętra szkoły. Rok później, we wrześniu 1995 ostatecznie zakończono remont szkoły.

L LO stało się najnowocześniejszą szkołą w Warszawie. Remont miał być tylko wstępem do dalszej rozbudowy. W planach dyrektora Dubielaka mieściła się jeszcze nowoczesna sala gimnastyczna i basen. Niestety śmierć nie pozwoliła mu na realizacje tych planów. 19 września 1996 roku umiera przedwcześnie. Pogrążeni w żalu i smutku: rodzina, przyjaciele, nauczyciele, uczniowie, absolwenci żegnają go na Cmentarzu Bródnowskim. 30 listopada odbywa się uroczystość nadania auli imienia zmarłego dyrektora Andrzeja Dubielaka. We wrześniu 1997 roku przed głównym wejściem do szkoły zostaje wmontowana pamiątkowa tablica poświęcona zmarłemu dyrektorowi.

W 1996 r. dyrektorem szkoły zostaje pan Wiesław Włodarski - absolwent szkoły, od 1982 r. nauczyciel matematyki, a od 1987 zastępca dyr. Dubielaka. Funkcję vice dyrektorów pełniła pani Grażyna Arażny  oraz Maria Krasnodębska do 2005 r. Od 2005 r. vice dyrektorem został Piotr Cacko. Po przejściu na emeryturę pani G. Arażny funcję drugiego vive dyrektora objęła Ewa Stecka a następnie Marzenna Walczuk. Pan Wiesław Wodarski okazał się ogromnie oddanym szkole dyrektorem i godnym kontynuatorem dzieła swojego poprzednika dyr. A. Dubielaka. 

Był inicjatorem Praskiego Konkursu Matematycznego, nawiązał współpracę z Wydziałem Matematyczno - Przyrodniczym Uniwesytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Kontynuował ożywioną współpracę z Ambasadą Brazylii. W lutym 2002 r, gościła w szkole grupa brazylijskich parlamentarzystów, a w październiku tegoż roku odbyło się spotkanie z brazylijskim pisarzem Paulo Coelho. od 2000 r z Jego inicjatywy i nauczycielki Anity Witek zaczął być organizowany Ogólnopolski Konkurs Wiedzy o Brazylii. Pan Włodarski jest także członkiem Towarzystwa Polsko - Brazylijskiego. Podjął wiele starań w zakresie kształcenia osób niepełnosprawnych, realizując podstawowe założenia szkoły integracyjnej.Odbywają się systematyczne szkolenia Rady Pedagogicznej, powołany zostaje zespół d/s integracji, koordynujący działania nauczycieli i specjalizujący się w opracowywaniu indywidulanych programów nauczania. Dla potrzeb młodzieży niepełnosprawnej zatrudniony zostaje asystetn, rehabiltant, pedgodzy i psycholg.

W r. 2005/2006 przy aktywnym wsparciu panna dyrektora z inicjatywy polonistki pani Katarzyna Walentynowicz zostaje zorganizowany Ogólnopolski Przegląd Twórczości Poetyckiej Jacka Kaczmarskiego, który działa do dziś, dając ogromną szansę prezentacji młodych talentó artystycznych. W 2007 r. zostaje przyznany panu dyrektorowi tytuł Nauczyciela Roku w ogólnopolskim konkursie organizowanym przez MEN i Głos Nauczycielski. Z Jego incjatywy organizowane były uroczystości 90, 95 i 100 lecia instnienia szkól Heleny Rzeszotarskiej i L Liceum Ogólnokształcacego. Z okazji 100 lecia szkoły została wydana monografia. Po przejściu przez dyrektora Włodarskiego w dniu 31 sierpnia 2017 r. na emeryturę. 01 września 2017 r. dyrektorem zostaję Piotr Cacko, nauczyciel informatyki a od 12 lat Jego zastępca doskonale rozumiejącu potrzeby młodzieży, pełniący funkcję przewodniczącego zespołu d/s integracji, a stanowisko zastępców dyrektora powierzono Marzennie Walczuk i Małgorzacie Zawiszy.